Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Να φωνάξω θέλω



            Να φωνάξω θέλω


Άγριοι άνεμοι απ’ το μέλλον καταφθάνουν ορμητικοί
κι ενώ φέρνουν κακά μαντάτα σ’ όλη τη γη,
το «ανόητο» και το «παράλογο» εξακολουθεί να κυβερνά
στη παγκόσμια ζωή.
Και των ανθρώπων η άγνοια η πολλή,
που την απλή λογική πολεμά
σπρώχνει το παρόν, βήμα το βήμα,
σε λάθη όλο και πιο πολλά.

Τη γλυκιά γλώσσα τη μητρική που ήξερα τη παλιά
όταν τη μεγαλοπρέπεια στο νόημα της ζωής υμνούσα
και του κόσμου την ομορφιά εξυμνούσα,
ίσως κάπου να τραύλιζα κι ίσως μιλούσα ψευδά
κι ό, τι έλεγα δεν γίνονταν στο κόσμο κατανοητά,
δεν θα την ξαναμιλήσω.
Ούτε κηρύγματα ή αυστηρές εντολές
θα χρησιμοποιήσω.
Κείνη η γλώσσα πέθανε μαζί με το χθες.

Στα «Ολύμπια» βουνά που ζω, από καιρό,
τα σιωπηλά των Θεών βουνά, 
άλλη γλώσσα έμαθα να μιλώ,
με του χρόνου τη σοφή συντροφιά.
Κι όσο στοχάζομαι πόσο επικίνδυνη κληρονομιά
στις επόμενες θ’ αφήσουμε γενιές,
στα δικά μας παιδιά, 
φουσκοθαλασσιά μουγκρίζει ο τρόμος,
στο νου μου ξεσπά.

Και να φωνάξω θέλω,
τρέχοντας ν’ ανέβω στις κορφές,
με λόγια καινούργια, νέες λέξεις τώρα πια,
κι από κει να φωνάξω τόσο δυνατά,
όσο δεν φώναξα ποτές.
Α και να ’ταν η φωνή μου,
όμοια με κεραυνών βροντές!
Να βουίξει ως κάτω, σ’ όλες της γης τις απλωσιές.

Ο καθαρός της λόγος ν’ ακουστεί
σαν καταρράκτη βουητό
που πέφτει από βράχο ψηλό.
Σαρώνοντας ανήλιαγες δασών γωνιές,
Ποταμός, σε πεδιάδες και πλαγιές, κοιλάδες θαλερές
μ’ ορμή να κατρακυλήσει.
Απάτητους δρόμους και διαβατούς
να πλημμυρίσει.
Και σαν απ’ τα φυτρωμένα «ζιζάνια»
τίποτα δεν αφήσει 
που πνίγουν των χωραφιών τις καλές σπορές.
κατεύθυνση να πάρει προς των ανθρώπων τις καρδιές.      
Να τους ταρακουνήσει!

Νέες ιδέες το μυαλό τους να γεννήσει.
Μ’ έργα μεγαλοσύνης
το μέλλον της η ανθρωπότητα να κτίσει.
Αγάπης και Καλοσύνης 
στήνοντας καταμεσής ολόχρυσο θρονί,
του παρόντος η ανυπόφορη και ζοφερή ζωή, 
μια πανήγυρη του σύμπαντος να μετατραπεί,
χαράς του κόσμου μια μεγάλη γιορτή,
όπου πνεύματος φως και ψυχής αρετή θα πρωτοστατεί. 

 Απ' την ανέκδοτη ποιητική συλλογή μου "Στης γης τα βήματα ψυχής σκιρτήματα"

1 σχόλιο:

  1. Ιουλία μου Καλημέρα!Γράφεις μεστά, για μένα πολύ κατανοητά,για πολλούς λίγο δύσκολα,γιατί τουλάχιστον το σημερινό σου θέλει νάλυση! Αυτό που για σένα βγαίνει από μέσα σου ,με τόση άνεση,θέλει ανάλυση!!!Προσωπικά επειδή εγώ αναλύω τα πάντα,μου αρέσει και φαίνεται πως είναι γραμμένο από μια ποιήτρια που ξέριε να γράφει και να περνάει μυνήματα! Όμως τα νέα παιδιά ,δυσκολεύονται στο είδος αυτό,και το έχω καταλάβει από δικές μου εμπειρίες! Γραψε και κάτι πιο απλό,πο προσιτό,να είναι για τους πολούς! Συγνώμην ,να ξέρεις ότι σουλέω την αλήθεια μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή