Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Μια φρεγάτα μικρή!



             Μια φρεγάτα μικρή!


Φως! Φως! Του καλοκαιριού φως αστραφτερό!
Ποταμού πλημύρα μ’ ανεμπόδιστη ροή
Καταρράκτης να κατρακυλάει απ’ τον ουρανό
και σαν χρυσαφένια βροχή να χύνεται 
απ’ άκρη σε άκρη πάνω στη γη,
να διασκορπίζεται και κάθε γωνιά της με φως να ντύνεται,
με το φως κάθε της πλάσμα να ερωτοτροπεί!

Αχ, πώς ξανοίγεται μπροστά μου η θάλασσα γυαλί!
Κι όπως σαν άπειρο κι αιωνιότητα ξεδιπλώνεται θελκτική,
μ’ έναν ήλιο από πάνω της, ν’ αστραποβολεί,
λες και ποντοπόρο στην αγκαλιά της με προσκαλεί!
Ω, Κι ως εκεί που φθάνει το μάτι μου μακριά
τίποτα γύρω, μήτε στεριά, μήτε πανί
την γαλανή της δεν μου εμποδίζει θωριά!
Και δίπλα σου, α, ψυχή μου, ψυχή μοναχική     
να μην έχεις κάποιον ν’ απευθύνεσαι κι εσύ,
να του μιλάς για του κόσμου την θαμπωτική ομορφιά!
              
Αχ και να ’σπαζε πάνω στα γαλάζια νερά
με μιας το γιομάτο θλίψη κανάτι μου  
και τα κομμάτια του να γίνονταν ευθύς μια φρεγάτα μικρή!
Τότε με μπάρκο το άχτι μου
για την τόση ανεμοδούρα μοναξιάς στη ζωή,
την ελπίδα τιμονιέρη θα μίσθωνα, 
καραβοκύρη εσένα ψυχή μου θ’ ανύψωνα,
της καρδιάς τ’ όνειρο στο κατάρτι σημαία ν’ ανεμίζει!
Και τότε θα ’βαζα μπρος του νου τη μηχανή
και μεσοπέλαγα θ’ άφηνα το είναι μου ν’ αρμενίζει
σ’ αυτήν την μαργιόλικη θάλασσα την Ελληνική
που ’χει τον Ήλιο κυβερνήτη, φλογοβόλο εραστή!
Εραστή που σαν την χαϊδεύει το χέρι του το ζεστό 
τον αψύ της θυμό τον κάνει αγαθόν οργασμό……  

Απ' την ποιητική συλλογή μου "Θαλασσινά Ειδύλλια"

1 σχόλιο:

  1. Ολυμπια καλημερα! Πολύ ωραιο το Ποίημά σου! Με κυβερνήτη τον ήλιο,φλογοβόλο εραστή,μα μας χαιδεύει την καρδιά και την ζωή και να μας δίνει μια ανάσα αλιώτικη,για την ζωή μας!!Μπράβο Ιουλία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή