OΣΟ
ΚΙ ΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΝ ΑΤΑΞΙΑ ΣΤΡΟΒΙΛΕΤΑΙ
Των αξιών η φιλοσοφία
από καιρό πλέον δεν υπολογίζεται
και ο αμοραλισμός
στην σύγχρονη κοινωνία
σαν καραμέλα πιπιλίζεται.
Μα όσο κι αν ο κόσμος εν αταξία
στροβιλίζεται
γύρω από τον άξονα του μηδενός,
η Ζωή δεν κλονίζεται.
Οργώνει και σπέρνει το φως
και μ’ εκείνους που η ψυχή τους φλογίζεται
από τον πόθο για μια «ιδανική πολιτεία»,
τον ευθύ δρόμο της συνεχίζει εμπρός.
Και ως παιδαγωγός
βοηθώντας τους πώς ν’ αναμερίζουν
τα όσα τους εμποδίζουν,
αυτοί με φαντασία γόνιμη
που σ’ έμπνευση έργου αντισταθμίζεται,
Αργοναύτες ξεκινούν
πιότερο τολμηροί
παρά φρόνιμοι
τα σύνορα του κόσμου να διαβούν
κι ως το βασίλειο των νεφελών ν’ ανυψωθούν.
Κι εκεί ελπίζουν
πως κάπου μες τις νεφέλες θ’ αξιωθούν
τον Απρόσιτο να δουν
και μαζί του αν συνομιλήσουν
το μυστικό θα γνωρίσουν
με αξιών πρωτεία,
την ιδανική πολιτεία πώς θα ιδρύσουν.
Κι όταν εκεί στα ύψη δεν τον βρουν
με νέα ρότα το ταξίδι τους τότε αρχίζουν
από θάλασσα σε θάλασσα γύρω από την γη.
Και από πολιτεία σε πολιτεία
ώσπου να φθάσουν στην Κολχίδα την μυθική,
απ’ όπου περνούν,
με την πιο περιπετειώδη εμπειρία
να ζήσουν λαχταρούν
αυτό που νοιώθει ο κατακτητής,
του «ιδανικού» ο εξερευνητής,
ο καλλιτέχνης, ο επιστήμονας, ο σοφός,
ένας άγιος ή ένας άνθρωπος απλός
μα ευσεβής.
Κι ύστερα, στο Ποιητικό έργο του Παντός
γενόμενοι διερμηνείς,
το εγκώμιο συνθέτουν της Μεγαλόδωρης Ζωής.
